Dag 2

4 mei 2018 Hondaribbea - Donastia San Sebastiaan 22km. Na een rustige nacht en een eenvoudig ontbijt lopen we naar 8.30 uur naar buiten, het is half bewolkt maar goed van temperatuur. Ik neem mijn stokken maar direct bij de hand want de route gaat over de Jaizkibel 545m. Er zijn 2 opties; een weg onderlangs rond de berg of een zwaardere maar mooiere route over de bergkam. We kiezen voor de laatste en zien enkele andere pelgrims dezelfde keuze maken. Een mooie natuur en zicht op de Franse kant over de rivier de Bidasoa. Een Ria is een zeestroom naar binnen en zo gauw het water zoet blijft, heet het een Rio (een rivier naar zee). Er wordt weer het een en ander gevraagd van de klimspieren en dat zullen we morgen wel voelen. Eenmaal boven loopt het lange tijd op en neer over de rug. Maar ook voor het dalen zijn het weer andere spieren die we voelen. Na wat glibberige paden en vele traptrede komen we beneden in Pasai Donibane. Het is een mooi kleurig plaatsje met oude Baskische gevels. We vullen de flessen met water want er staat ons nog wat klimmen te wachten. Bij de oversteek met het pont naar Passai San Pedro treffen we de duitse Lisa weer. Dan loopt de een een poosje voorop, dan de ander en op de prachtige uitzichtpunten treffen we elkaar weer. Om 14.30uur zijn we in de buurt van de eerste albergue , deze ligt op ruim een uur lopen van San Sebastian. We overleggen samen en komen tot de conclusie dat dit wel iets weg heeft van het Paradise en waarom zou je dan doorlopen. Een gigantisch verzorgde tuin met vele bankjes en prieeltjes. De vriendelijke dame bied een natuurlijke koude energie drankje aan, woh lekker. Dan komt ook Claus (die gisteren in dezelfde albergue was)die vind het ook wel welletjes voor vandaag. Ik krijg de indruk dat het hier een soort commune is met vrouwen in wijde broeken en allemaal zo zennnn. Wel benieuwd wat we eten vanavond.